Grand Grand Canyon

Ja lieve mensen...daar zijn we weer. Het gaat maar door hè? Alweer zo'n mooie dag. Vanmorgen tijdens het ontbijt belde Jessica even via WhatsApp videogesprek. Leuk om zo even bij te kletsen. We vertrekken alweer vroeg, want vandaag staat de Grand Canyon op het programma en daar wil je een beetje op tijd zijn vanwege de drukte. Het zou mooi zijn als we rond 10.30 uur daar kunnen zijn. We rijden om 08.30 uur weg bij het hotel. Een prima hotel trouwens. Heerlijk geslapen. We rijden eerst richting Williams. Het voormalige cowboystadje ligt aan de voet van de hoge Bill Williams Mountain. Het staat bekend als de toegangsweg tot de Grand Canyon en tot 1980 was dit de laatste stopplaats aan de beroemde Route 66. Er ligt nu nog een deel van de 'Historic Route 66'. Als we aan komen rijden wil ik een bord met de tekst Bearizona fotograferen...rent er ineens een Coyote de straat over die achterna gezeten wordt door een kraai! Gaaf! En ik heb hem nog op de foto gekregen ook. Mijn dag kan alvast niet meer stuk. Als we Williams binnen rijden zien we veel motorrijders...euh ik bedoel Harley-rijders. Keihard de muziek aan, lang haar in een staart, t-shirtje met leren vestje aan, spiegelbril op en stoer kijken. Haha...geweldig! Wat een gezellig stadje is dit! 

We rijden verder richting Flagstaff en dan door naar de Grand Canyon. We gaan naar de South Rim. Ondanks dat we een America the Beautiful pas hebben (geldig in alle Nationale Parken) moeten we in de rij staan, maar het valt reuze mee met de drukte. Het duurt niet lang of we rijden het park binnen. We gaan naar Mather Point. We hebben geluk dat we een parkeerplek hebben gevonden, want hier is het wel druk. We besluiten een stuk van de Rim Side Walk te gaan lopen. Een mooie wandelroute langs de Canyon. Het is overweldigend mooi...wat een bizar landschap. Hoe kan het bestaan? Zo prachtig! Even weer een stukje Wiki:

Het Nationaal Park Grand Canyon of Grand Canyon National Park, gelegen in de staat Arizona, is een van de oudste nationale parken in de Verenigde Staten. Het park omvat de Grand Canyon, een diepe en steile kloof uitgesneden door watererosie van de rivier de Colorado en haar zijrivieren. De Grand Canyon wordt beschouwd als een van de grootste natuurlijke wereldwonderen. Het park is 4927 km² groot. Het gebied werd een nationaal monument op 11 januari 1908 en een nationaal park op 26 februari 1919. In 1979 werd het park op de Werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst. De Grand Canyon omvat een uitgebreid systeem van in elkaar overlopende canyons, maar is niet de grootste of diepste canyon ter wereld. De waarde ligt in de combinatie van uitgestrektheid, diepte en kleurenrijkdom van de rotsen die aan de oppervlakte komen. Deze dateren uit het Precambrium.

Tijdens de wandeling zien we prachtige vlinders, insecten en muildierherten. Het is behoorlijk warm. maar er staat een zacht briesje. Heerlijk weer. Als we een tijd gelopen hebben besluiten we terug te gaan om het park verder te verkennen met de auto. We nemen de bus terug naar de parkeerplaats. We rijden wat rond en gaan er uit op verschillende uitzichtpunten. Dan rijden we richting Desert View. Hier bezoeken we de historische uitkijktoren van 21 meter hoog . Hier heb je uitzicht op de Oostelijke delen van de Grand Canyon. Aangezien het nogal druk is en het op een ongeorganiseerde mierennest lijkt binnen in de toren gaan wij niet helemaal naar boven. Wij vinden het uitzicht prima op het eerste plateau. 

Je raakt hier niet uitgekeken, maar rond 15.00 uur gaan we toch maar eens vertrekken naar Page/Arizona waar we zullen overnachten. Dit is nog zo'n 2 uur rijden hier vandaan. Onderweg gaat de tijd ineens weer een uur vooruit. Als we bij het hotel in Page aankomen is het ineens weer een uur vroeger, maar de navigatie geeft nog steeds een uur later aan. Wij weten het niet meer. Geen benul meer van tijd en welke dag het is...haha...

We checken in en brengen onze spullen naar de kamer (en ook dit is weer een prachtig hotel. Goed uitgezocht allemaal door Erik!) en gaan gelijk op zoek naar de Walmart. Dit is een belevenis op zich. Geweldig wat hier allemaal te koop is. Maar die plastic tassen carrousel bij de kassa kan echt niet meer hoor! Als je niet oppast heb je zo 10 plastic tassen met elk 3 artikelen in je kar staan. Ze doen dit in meerdere supermarkten, maar wij hebben ook al meegemaakt dat we de boodschappen in papieren tassen meekregen. Ze pakken hier keurig de boodschappen voor je in. Wat een service. Als we bij de Walmart wegrijden besluiten we om nog 'even' naar Horseshoe Bend te rijden. Dat ligt hier vlakbij. En weer een stukje Wiki:

Horseshoe Bend is een hoefijzervormige meander van de rivier de Colorado nabij de plaats Page in de Amerikaanse staat Arizona.

De meander bevindt zich iets stroomafwaarts van de Glen Canyondam en het Powellmeer, ongeveer 6 kilometer ten zuiden van Page. Er bevindt zich een uitkijkpost op 1,2 kilometer lopen (deels verhard, deels onverhard) van de U.S. Route 89, waar de meander kan worden bezichtigd.

De zon gaat onder dus we hebben prachtige kleuren. Wauw wat is dit ook weer prachtig mooi. Natuurlijk maken we hier ook weer prachtige foto's. En dat doen de andere mensen die er zijn ook. Moet je niet zie hoe! Ongelooflijk wat mensen uuthalen om DE foto te maken. Ze gaan gewoon over de rand van de afgrond zitten of staan vlakbij de afgrond. Ik zag zelfs een vader met 2 kleine kindjes op de arm op de rand staan en moeders maakte een foto. Wat een idioten zeg! Ik snap nu wel waar die berichten vandaan komen dat mensen tijdens foto's maken de afgrond in storten... Wij genieten van het uitzicht op gepaste afstand van de rand. Nooit de natuur onderschatten en jezelf overschatten.  Wat een mooie afsluiter van een mooie dag. We blijven hier een tijdje genieten van het uitzicht en de ondergaande zon...

Tot later.