Kings Canyon National Park

Howdy Folks! Heerlijk geslapen vannacht. Vanmorgen om 07.30 uur gingen we ontbijten. Maar we raakten zo gezellig aan de klets met de gastvrouw dat haar hele planning in het honderd liep en de bicuits  overdone waren...hahaha. Ze maakt ze elke ochtend. Ook maakt ze elke ochtend een kom vers fruit van nectarines, blauwe bessen, bramen en boysenberries (kruising braam en framboos) en iets warms, zoals scrambles eggs of frittata. Lekker hoor. Ze heeft ons weer tips gegeven voor ons dagje Kings Canyon. We vertellen dat we gisteren op een rare weg geraakt waren na haar tip. Ze begon te lachen en zei dat het wel de weg was naar Red Wood Canyon. I should have warned you! Ik was er al bang voor...die Amerikanen zijn gek! Ze verteld dat ze echt een outdoor mens is. Ze doet aan hanggliding, skiëen, hiking, ze heeft gejaagd, maar dat doet ze niet meer (I'm enjoying nature now instead of killing it....), ze rijdt graag rond in haar 4 wheel drive. De rest ben ik vergeten. Ze is 66 jaar hè?! Ben benieuwd wat de tips voor vandaag ons gaan brengen...

We rijden dezelfde weg als gisteren omhoog de bergen in. Kings Canyon grenst aan de zuidzijde van Sequoia National Park waar we gisteren waren. Het stinkdier ligt er nog steeds en de penetrante geur is nog steeds niet te harden. Ze ruimen hier roadkill sowieso niet op. Zal wel geen beginnen aan zijn... We rijden Sequoia binnen en genieten weer van de mooie route. Dan komt de afslag Kings Canyon. We rijden een prachtige route  die best wel een beetje scary is. Langs diepe ravijnen en zonder balustrade blijft een raar gezicht voor mij als bijrijder! Maar de weg zelf is prima. Dat scheelt. We dalen de bergen af de Canyon in. Onderweg zien we allemaal yucca's in bloei staan. Zelfs op de kale bergwanden groeien ze. Een prachtig gezicht. Ook zien we rook en smeulende resten van bomen. Huh...is er brand geweest? We maken een stop bij South Fork Kings River. Het water is heel hoog had Connie al gewaarschuwd. Het smeltwater buldert door de rivier. Erg imponerend al dat razende water. Later stoppen we bij de Roaring River Falls. Ook hier een gebulder van het water. Overal staan waarschuwingsborden dat de rivieren dodelijk zijn en je er niet in moet gaan, want dan wordt je meegesleurd. Zou je denken? Toch gebeurt het vaker dan je zou denken dat mensen omkomen omdat ze onvoorzichtig zijn of de natuur onderschatten. We zien ook aanplakbiljetten dat het park op de hoogte is van de branden en dat dit gecontroleerde branden zijn. Ok? Dan zal het wel goed zijn.

We rijden helemaal de Canyon in tot je niet meer verder kunt naar Roads End. Hier vandaag kun je allerlei hiking trails lopen. Wij gaan de trail naar Paradise Valley lopen op advies van Connie. We bergen onze koelbox met eten op in de speciale berenkasten die hier staan. Jawel...hier zitten zwarte beren. Het gekke is dat bearspray hier verboden is. Ik hoop niet dat we zo'n jongen tegenkomen. Het eerste wat ik doe is een stevige tak uitzoeken. Niet dat je er iets mee uit kunt halen, maar het gaat om het idee. Het is een prachtige wandeling die al gauw een beklimming wordt. Ze had gewaarschuwd voor het hoge water nu en de paden worden al gauw modderpoelen omdat het water buiten de rivieren treedt. We proberen een beetje om de glibberige paden heen te lopen, maar het is al gauw niet meer te doen. Het is te zwaar voor mij. Paradise Valley is nog niet in zich, maar wij vinden het mooi geweest. We moeten ook nog terug. Dan hebben we zo'n 5 mile (7,5 km) 'gewandeld'. Ineens verschijnen er donkere wolken boven de Canyon. Het weer is hier zeer grillig. Het begint zachtjes te regenen...en dan iets harder. We besluiten onder een grote rots te schuilen. Dan komt er een groep jongens voorbij. Ineens springt er één achteruit. Een ratelslang schiet al ratelend weg en verstopt zich al dreigend onder een rots. Wow...

De ratel aan het uiteinde van de staart geeft een karakteristiek ratelend geluid, dat dieren en mensen alarmeert dat er een ratelslang in de buurt is. Als men te dicht in de buurt komt zal de slang vaak eerst de bek opensperren en/of sissen om een confrontatie te vermijden. De beet van een ratelslang is potentieel dodelijk voor mensen. 

Wij hebben onze hiking-sandalen aan en wij worden niet blij van dit soort ontmoetingen. Ik maak snel wat foto's en wegwezen maar! Ik ben blij dat wij zijn gaan schuilen anders hadden wij hem voor onze voeten gehad. Al ben ik niet bang voor slangen...het is toch anders om ze zo in de natuur tegen te komen. De rest van de wandeling heb ik het druk met letten op beren én slangen.

Verderop komen we een stel tegen die ons begroet met the peace sign en hhhhhaaaaiiiii. Erik waarschuwt ze voor de rattlesnake. We raken in gesprek en ze vragen of we Deutsch zijn. No Dutch, zeggen we ferm. Dat was zijn tweede gedachte zei hij. Hij nodigt ons uit voor een soort Mardi Gras-achtig feest in Santa Brabara next weekend. Haha...dan zitten we in Lake Tahoe en San Fransisco. Maar thanks anyway. Ondertussen loopt er een hert langs ons, alsof we onderdeel van zijn wereld zijn. Heel bijzonder. We lopen door en verderop loopt er weer een hertje langs ons heen. Helemaal niet bang. Als we terug zijn bij de parkeerplaats zien onze benen en voeten er niet uit, zo zwart! Maar wat een gave hike was dit zo midden in de ruige natuur.

Onze koelbox staat nog keurig in de berenkast. We rijden terug omhoog. Ik moet zeggen dat ik best wel een beetje moe ben. Maar we gaan toch ook nog even bij de Big Stump Trail kijken. Dit wandelpad ligt in een gebied waar in de jaren 80 van de 19de eeuw veel werd gekapt, vooral de giant sequoia’s. Het gebied werd in 1958 aan het park toegevoegd. Doordat het verval van giant sequoia’s traag verloopt is er nog veel zichtbaar van de restanten die de houthakkers hebben achtergelaten waaronder zaagsel en boomstronken.

We krijgen allebei het gevoel dat we door een soort oerbos lopen. Er is hier gewoon niemand...wat heerlijk! Dan is het maar eens tijd om terug te gaan. Je wilt niet in het donker door de bossen en bergen rijden, want er is hier geen straatverlichting. Ons laatste nachtje hier. Best jammer, want we hadden het hier goed naar onze zin! Morgen vertrekken we naar Groveland. Vanuit die plaats gaan we Yosemite bezoeken. We zijn al gewaarschuwd voor de enorme drukte. We gaan straks eens even kijken of er nog andere minder toeristische dingen te doen zijn daar. We gaan het zien.

Tot later maar weer!